پول، سياست، صندلي – سرگرمي براي همه

به گزارش سرگرمي براي همه ، اين روزنامه نتيجه: او نوشت: “برنامه ريزي شده است كه انتخابات فدراسيون فوتبال طي چند روز ، دهم اسفندماه برگزار شود. رقابت براي رياست جمهوري بين چهار شخصيت مختلف است كه هر كدام داراي جذابيت منحصر به فرد خود هستند ، كه مي تواند رقابت نسبتاً سختي را بين آنها تعيين كند. علي كريم ، شهاب الدين عزيز ، خادم ، مصطفي آجرلو و كيومرث هاشمي.

دو نفر از چهار چهره برنامه هاي خود را تا ديروز به صورت كتبي ارائه داده بودند و اين دو نفر قصد دارند به زودي برنامه هاي خود را ارائه دهند. البته غير از برنامه تلويزيوني كه سه نفر در آن موافق بودند و علي كريمي مخالف آن بود ، احتمالاً برخي از برنامه ها در اين برنامه تلويزيوني و حتي بيشتر در آينده ارائه خواهد شد.

با نگاهي به ليست نامزدهاي موجود مي توان نتيجه گرفت كه جدا از علي كريمي ، اين سه بازيكن فوتبال نيستند ، به اين معني كه آنها در سطح حرفه اي بازي كرده اند. آنها مديراني ورزشي هستند كه با گذشت سالها در فوتبال به اين نتيجه رسيده اند كه مي توانند در راس يك فدراسيون فوتبال باشند. عملكرد اين سه نفر نيز متفاوت است. اگر شهاب الدين عزيزي-خادم در حوزه اقتصادي فعاليت بيشتري داشت ، مصطفي آجرلو ، مدير اجرايي ، باشگاه هاي مختلف مديريتي در ساير باشگاه هاي فوتبال ، و كيومرش هاشم ، رئيس كميته ملي المپيك در تيراندازي گرفتار شدند. با اين حال ، او قبلا رياست فدراسيون فوتبال را بر عهده داشت.

حال اين چهار چهره با يكديگر در رقابت هستند تا رئيس آينده فدراسيون فوتبال كه در تاريخ 31 مارس جايگزين مهدي تاج شود ، در نهايت وي را به اهالي فوتبال معرفي كند. لحظه نگران كننده اما وضعيت فعلي فوتبال ايران است كه باعث مي شود نه براي اين چهار نفر بلكه براي همه كساني كه قرار است در آينده با رئيس جمهور منتخب كار كنند كار سختي است. داستان از اين قرار است كه وضعيت فدراسيون فوتبال ايران هرگز به اين اندازه بحراني نبوده است. زماني كه هم نتيجه جهل مديريتي است و هم ضعف اقتصادي. علاوه بر اين ، عدم لابي در سياست داخلي ، كه اهميت آن بسيار بيشتر است ، فوتبال ايران را بيش از هر زمان ديگري در منطقه منزوي كرده است.

برخلاف تصور رايج كه فوتبال را از سياست جدا مي كند ، به نظر مي رسد رئيس جمهور منتخب بيش از هر چيز بايد بر سياست تمركز كند. اين ممكن است عجيب به نظر برسد ، اما نگاهي به آنچه در سال هاي اخير اتفاق افتاده نشان مي دهد كه بسيار مهم است. براي روشن شدن موضوع بهتر است به عنوان مثال به نفوذ سعودي ها در ميزباني از تيم هاي ايراني اشاره كنيم كه ضربه بزرگي به ورزش ايران وارد كرد. در طول فصل فوتبال ، مسئولان فدراسيون فوتبال ايران چون وزنه اي در دفتر كار خود نداشتند و در نتيجه نيروي لابي گري در آن نهاد نداشتند ، با كمك افراد با نفوذ در عرصه سياسي نمي توانستند كار كمي انجام دهند تا از ساير كشورهاي عربي از راي دادن به سعودي ها. ايران را زير پا نگذاريد. هيچ يك از روساي جمهور سابق چنين توانايي را نداشتند ، آنها بيشتر به بقاي خود در فدراسيون فوتبال فكر مي كردند. در حقيقت ، ترجيح دادن منافع فردي به منافع جمعي همان چيزي بود كه سعودي ها گفتند. اين تنها يكي از اقدامات بسياري است كه روساي سابق فدراسيون فوتبال مي توانند انجام دهند. اكنون ، روابط نزديك با نخبگان سياسي همچنان يك مسئله اساسي است – لغو تحريم هاي عجيب و غريب فوتبال ، ميزباني فوتبال در سطوح مختلف مي تواند مفيد باشد. در عين حال ، اين روابط براي نفوذ در سطح وزير مفيد است ، كه مي تواند منجر به بازي هاي دوستانه با كيفيت بهتر ، اردوگاه هاي بهتر در كشورهاي ديگر با هزينه كشور ميزبان شود. اگر اعتقاد به سختي براي كسي سخت باشد ، كافي است در مورد آنچه كه صفايي فراهاني قبلاً براي نگهداري تيم ملي در اسپانيا انجام داد ، تأمل كنيد. صفايي فراهاني از اين ويژگي سياسي ، روابط خود با سياستمداران به خوبي استفاده كرد و از فوتبال ملي ايران بهره برد.

نكته ديگري كه بايد بيان شود وضعيت اقتصادي فدراسيون فوتبال ايران است. هيچ رازي نيست كه فدراسيون در آستانه ورشكستگي است و هر يك از چهار نامزد رياست جمهوري فعلي بايد تمام تلاش خود را براي حل اين مشكلات انجام دهند. اگرچه هر چهار نامزد در برنامه فدراسيون فوتبال براي بهبود اوضاع اقتصادي گنجانده شده اند ، اما هنوز مسيري طولاني در پيش است.

فدراسيون علاوه بر بدهي هاي كلان ، مشكلات زيربنايي زيادي دارد كه در دو دوره قبلي نتوانسته است آنها را حل كند و ساده ترين مشكلات را ذكر كرد. به استثناي ادعاي جبران خسارت 6.2 ميليون يورويي مارك ويلموتس ، آماده سازي تسهيلات براي رده هاي اصلي در دو بخش زنان و مردان ، برگزاري مسابقات مختلف ، مسابقات بين المللي و همچنين تأمين مالي اردو و لباس همه موارد است. ساده به نظر مي رسد اما در عمل به هزينه زيادي نياز دارد. در عين حال ، توسعه مكانيزم اقتصادي كه بايد تمام اين كاستي ها را برطرف كند اجتناب ناپذير است. در حالي كه به دست آوردن اسپانسر قدرتمندي كه بتواند با فدراسيون فوتبال يك معامله مالي عظيم انجام دهد ، چيزي است كه دو فدراسيون قبلي هرگز موفق به كسب آن نشده اند.

اكنون اگر اين دو عامل ساده با هم تركيب شوند ، مشخص است كه كار نامزدهاي فدراسيون فوتبال در آينده چندان روشن نخواهد بود. »

انتهاي پيام: